ส่วนความภาคภูมิใจของเด็กมหาวิทยาลัยอย่างเราคงจะหนีไม่พ้นการได้รับปริญญา
ถึงแม้ว่าตอนนี้เราจะเหนื่อย จะท้อกับการทำงานต่าง ๆ ในหลายวิชา
แต่เราก็ต้องอดทนสู้ เพื่อให้ผ่านพ้นไปยังจุดหมายข้างหน้าที่รออยู่
ซึ่งเป็นเพียงแค่เสี้ยวเวลาเดียวจากระยะเวลาที่ผ่านมาเกือบ 3 ปี
อีกไม่นานเราก็จะถึงจุดหมายในการเรียน
ส่วนเส้นทางอนาคตข้างหน้านั้นคงต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของโชคชะตาฟ้าลิขิต
และเราก็ลิขิตเองด้วย ว่าใครจะได้ไปยืนที่จุดไหน
เมื่อปีก่อนได้ไปงานรับปริญญาพี่ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
ซึ่งการเรียนจบ ได้รับปริญญาก็คือความภูมิใจของพี่ และในอีกมุมหนึ่งนั้น พี่ ก็ได้กลายเป็นความภาคภูมิใจของทุก
ๆ คนในครอบครัว เราก็ได้แต่เฝ้ารอเวลาที่วันนั้นของเราจะมาถึง
บรรยากาศในวันนั้นเป็นอะไรที่สนุก คึกคักมาก รุ่นน้องต่างร่วมแสดงความยินดี ร้อง เต้น บูม กันให้เสียงดังไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย
ในเมื่อมันคือความภาคภูมิใจทีค่น่าประทับใจ
ดังนั้นเราก็เลยเก็บภาพมาฝากกัน และอีกไม่นานใบปริญญาจะเป็นของเรา ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น